Bastian Bux
منو با نفسهات ببر تا اقاقی، به روزای اول به اون عشق داغی
که لیلی و مجنون پیشش کم آوردن، دلامونُ ابرا به دریا سپردن
منو با نگاهت ببر پای اون میز، تو اون کافه‌‌ی‌دنج، همون روز پاییز
همونجا که عشقت به قلبم کمک کرد، تو فنجون قهوه دلامونو حک کرد
بگو عاشقم هستی بازم عزیزم، نباشی میمیرم، نباشی مریضم
بگو این جدایی، یه سوءتفاهم، همش شایعه بود، همش حرف مردم
بگو عاشقم هستی بازم عزیزم، نباشی میمیرم، نباشی مریضم
بگو ما دو تا قلب، دو جسم با یه روحیم کی گفته که ما عاشق هم نبودیم
منو با خیالت ببر تا لب عشق، ببر تا اقاقی، ببر تا شب عشق
با احساس گرمت ببر تا ستاره، تو چشمام نگاه کن،نگاه کن دوباره